Een recent gepubliceerd artikel, geschreven door een interdisciplinaire groep van 17 onderzoekers die 21 instellingen in 5 landen vertegenwoordigen, onderzoekt de manieren waarop recente technologische ontwikkelingen menselijke sociale systemen hebben beïnvloed, en de effecten die dit heeft op de samenleving als geheel. In ‘Stewardship of global collectief gedrag’ Joseph Bak-Coleman et al. stellen dat de studie van menselijk collectief gedrag – een combinatie van de methoden van zowel computationele sociale wetenschappen als complexe systeemwetenschap – moet worden beschouwd als een ‘crisisdiscipline’ 1. De auteurs definiëren de term crisisdiscipline als een gebied van evidence-based onderzoek waarin er urgentie is om de dynamiek van een complex systeem te bestuderen, mogelijk voordat een volledig model van het systeem in kwestie is geconstrueerd. De paper belicht vier belangrijke manieren waarop onze sociale stelsels zijn veranderd.
Maat
Ten eerste wijst het op de drastische schaalvergroting van de sociale netwerken waar we deel van uitmaken. Vanaf 12.000 jaar geleden, met het begin van de landbouwrevolutie, hebben onze netwerken zich in een drastisch tempo uitgebreid, mogelijk gemaakt door de opkomst van steden, rijken en naties, evenals de ontwikkeling van wereldwijde handelsroutes. Meer recentelijk heeft de ontwikkeling van sociale-mediaplatforms het groeitempo in een hogere versnelling gebracht, in die mate dat ongeveer 3,6 miljard van de bijna 8 miljard menselijke bewoners van de aarde gebruikers van sociale media zijn. Deze ongelooflijke inflatie van onze sociale systemen zorgt voor aanzienlijke coördinatieproblemen met resultaten in statistische fysica, opiniedynamiek en collectieve intelligentie, wat suggereert dat grotere groepsgroottes de samenwerking kunnen uithollen, waardoor het vermogen van de groep om tot een consensusbeslissing te komen wordt belemmerd.
Structuur
Ten tweede hebben sociale systemen aanzienlijke veranderingen ondergaan in hun netwerkstructuur. Gedurende een groot deel van de menselijke geschiedenis zou het gemiddelde individu zinvolle interpersoonlijke verbindingen hebben gemaakt met alleen haar directe clan of stam – vaak minder dan 100 andere mensen. Net zoals de omvang van het netwerk sinds de landbouwrevolutie enorm is toegenomen, is de omvang van een gemiddeld individueel netwerk ook dramatisch toegenomen, waarbij velen van ons gedurende hun hele leven sociale connecties hebben met duizenden anderen. Bovendien vertonen onze sociale systemen nu een veel groter aantal ‘lange banden’ – sociale verbindingen tussen twee individuen die een grote netwerkafstand overspannen, gewoonlijk als gevolg van een grote geografische afstand tussen het paar. Deze twee eigenschappen alleen al zorgen voor het bestaan van een aantal sterk verbonden individuen met het vermogen om miljoenen, zo niet miljarden anderen te bereiken, verspreid over de hele wereld.
Snelheid en trouw
Ten derde hebben verbeterde communicatietechnologieën ons voorzien van snelle, betrouwbare kanalen om met elkaar te communiceren. Vergeleken met traditionele mond-tot-mondcommunicatie, die van nature voldoende mogelijkheden biedt voor de introductie van ruis en fouten, evenals een hoge mate van informatieverval, stellen moderne sociale kanalen ons in staat deze luidruchtige methoden te omzeilen en onze berichten af te leveren op de door ons gewenste publiek onmiddellijk en nauwkeurig. Hoewel dit veel duidelijke voordelen heeft, kan het ook de snelle verspreiding van valse informatie door een populatie vergemakkelijken. Voorlopig onderzoek heeft inderdaad aangetoond dat het introduceren van kunstmatige ‘wrijving’ in mechanismen voor online delen door de aandacht van gebruikers te verleggen naar de nauwkeurigheid van de informatie die ze delen, een veelbelovende benadering is om de verspreiding van valse informatie online te beheersen 2.
- Stewardship van globaal collectief gedrag. Joseph B. Bak-Coleman, Mark Alfano, Wolfram Barfuss, Carl T. Bergstrom, Miguel A. Centeno, Iain D. Couzin, Jonathan F. Donges, Mirta Galesic, Andrew S. Gersick, B.Rachel, Jennifer, Albert E. Moran, Pawel Romanczuk, Daniel I. Rubenstein, Kaia J. Tombak, Jay J. Van Bavel, Elke U. Weber. Proceedings of the National Academy of Sciences, juli 2021, 118 (27) e2025764118; DOI: 10.1073/pnas.2025764118
- Pennycook, G., Epstein , Z., Mosleh, M. et al. Het verschuiven van de aandacht naar nauwkeurigheid kan desinformatie online verminderen. Natuur 592, 590-595 (2021). https://doi.org/10.1038/s41586-021-03344-2
